بررسی نقش عدالت سازمانی ادراک شده بر طفره روی اجتماعی کارکنان با نقش تعدیل کننده شخصیت کارکنان(مورد مطالعه: اداره کل بیمه سلامت اصفهان)

این پژوهش که توصیفی-پیمایشی با ماهیت کاربردی و از لحاظ زمانی مقطعی می باشد به منظور «بررسی تاثیر عدالت سازمانی ادراک شده بر طفره روی اجتماعی کارکنان با توجه به نقش تعدیلگر شخصیت )مورد مطالعه: اداره کل بیمه سلامت اصفهان(» انجام گرفته است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان اداره کل بیمه سلامت اصفهان به تعداد ۹۴ است که به دلیل کوچکی جامعه برای نمونه گیری از روش سرشماری استفاده شد و در نهایت تعداد ۸۸ پرسشنامه صحیح مبنای انجام محاسبات قرار گرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات ، سه پرسشنامه عدالت سازمانی نیهوف و مورمن ) )۱۹۹۳ با ۲۰ گویه، طفره روی اجتماعی اقتباس از پرسشنامه جورج )۱۹۹۲( با ۱۰ گویه و پرسشنامه پنج عمل بزرگ شخصیت )فرمانی و خرمایی)))۱۳۹۳ با ۲۱ گویه با طیف پنج گزینه ای لیکرت بود. روایی محتوایی پرسشنامه ها توسط چند نفر از صاحبنظران موضوعی تایید و روایی صوری پرسشنامه ها توسط چند تن از افراد جامعه آماری تایید گردید. ضریب آلفای کرونباخ برای تایید پایایی برای پرسشنامه عدالت سازمانی ۰.۹۴۵، برای پرسشنامه طفره روی اجتماعی برابر ۰.۹۰۱ و برای پرسشنامه شخصیت برابر ۰.۸۸۰ بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS۲۳ و Smart Pls۳ استفاده شد. برای بررسی نرمال بودن داده ها از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف و برای تحلیل داده ها از روش معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد عدالت سازمانی بر طفره روی اجتماعی با نقش تعدیلگر شخصیت تاثیر دارد. همچنین فرضیات فرعی تحقیق مورد تایید قرار گرفت، یعنی عدالت تعاملی، بر طفره روی اجتماعی با نقش تعدیلگر شخصیت تاثیر دارد. عدالت توزیعی بر طفره روی اجتماعی با نقش تعدیلگر شخصیت تاثیر دارد. عدالت مراوده ای بر طفره روی اجتماعی با نقش تعدیلگر شخصیت تاثیر دارد.