بررسی تاثیر ویژگی های صرفی اسم فارسی و عربی در ادبیت متن شعری (با تکیه بر ملمعات حافظ)
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 261
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPLL-28-89_010
تاریخ نمایه سازی: 23 خرداد 1400
چکیده مقاله:
در مقاله حاضر، مشخصههای صرف اسم عربی مانع برداشتهای گوناگون از متون ادبی دانسته شده است. ساختمان اسم عربی از ویژگیهایی ذاتی چون تذکیر و تانیث، جامد و مشتق، وزن، تثنیه، انواع جمع، ضمایر دقیق، موصول، اسمهای اشاره و... برخوردار است که تعین و تداعی دقیق معانی در ذهن مخاطب را به همراه دارد. هرچند دقت صرف عربی در نثر علمی و فلسفی امتیاز به شمار می رود و دانشمندان می توانند مقصود خود را به کمک آن به روشنی بیان کنند، در متون ادبی، نقص به نظر می رسد و از چندپهلویی و لطف هنری اثر می کاهد. مسکوت بودن برخی از این ویژگیها در صرف اسمهای فارسی، به ابهام و ادبیت شعر کمک می کند. در دیوان حافظ هفت غزل ملمع وجود دارد که امکان چنین مقایسهای را فراهم می آورد. وجود مصراعهایی به زبان فارسی و عربی در یک غزل حافظ به خوبی تفاوت امکانات صرفی در زبان فارسی و عربی را نشان می دهد. فقدان چنین مشخصههایی یا وجود آن به صورت کلی در واژه فارسی طیف بیشتری از مخاطبان را با خود همراه می سازد و دامنه برداشتهای گوناگون را وسعت می دهد.
کلیدواژه ها:
Morphology ، Word ، Literary Ambiguity ، Hafez-e-Shirazi ، علم صرف ، واژه ، ابهام ادبی ، حافظ شیرازی
نویسندگان
محمدرضا عزیزی
Birjand University