علم امام(علیه السلام) به قرآن و چگونگی آن
محل انتشار: دوفصلنامه آموزه های قرآنی، دوره: 9، شماره: 16
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 212
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_QURN-9-16_008
تاریخ نمایه سازی: 23 خرداد 1400
چکیده مقاله:
از دیدگاه امامیه امام معصومu دانشی الهی دارد، از این رو نقش هدایتگری او ظاهر تا باطن جامعه و همه انسان ها را دربرمی گیرد. آیات و روایات علم الهی ائمهM را به روشنی اثبات می کنند. مقاله حاضر یکی از منابع این علم را تحلیل می کند. احادیث، قرآن را از منابع مهم آگاهی و علم گسترده امام بیان کرده اند. ائمه اطهارM آگاهی به حقایق و بطون قرآن را از پیامبر اکرمN فرا گرفته و در کارکردی تبیینی به تفسیر و تحلیل آموزه های قرآنی پرداخته اند. بنابراین امامM فصل الخطاب اختلافات و بازگوکننده تعالیم نبوی است. با این همه، درک حقایق قرآن مجاری گوناگونی دارد که خداوند به دلیل جایگاهی که برای امام مقرر کرده است، او را از آن بهره مند می سازد.
نویسندگان
محمود قیوم زاده
دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه
محمدتقی شاکر
دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث