نقش میانجی تسهیم دانش در رابطه بین رهبری اشتراکی و اثربخشیکارگروهی(مطالعه موردی: کارشناسان ادارات ورزش و جوانان استان لرستان)

هدف این تحقیق بررسی رابطه بین رهبری اشتراکی و اثربخشیکارگروهی با توجه به نقش میانجی تسهیم دانش می­باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل تمام کارشناسان ادارات ورزش و جوانان استان لرستان می­باشد. با توجه به عدم امکان دسترسی به کلیه اعضاء، از طریق نمونه گیری تصادفی- طبقه ای، ۲۰۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های استاندارد رهبری اشتراکی کارتون(۲۰۱۰)، تسهیم دانش هسلت(۲۰۰۳) و اثربخشی کارگروهی نصراصفهانی و همکاران(۲۰۱۳) استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده­ها، از مدل معادلات ساختاری به وسیله نرم افزار لیزرل استفاده گردید. نتایج حاکی از آن بود که با توجه به مقادیر شاخص­های توصیفی ماتریس همبستگی بین متغیرهای پژوهش، ارتباط بین متغیرها معنادار می باشد که بیشترین میزان همبستگی بین متغیرهای رهبری اشتراکی و اثربخشیکارگروهی یافت شد. همچنین، بر اساس مدل ارایه شده می توان گفت که، رهبری اشتراکی با میزان ضریب ۴۹/۰  بر تسهیم دانش و با مقدار ضریب ۶۸/۰  بر اثربخشیکارگروهی اثر دارد. تسهیم دانش نیز با ضریب بتای ۵۱/۰ بر اثربخشیکارگروهی اثر دارد . در این راستا باید در راستای اثربخشی کارگروهی، سعی در انتشار دانش و اطلاعات در میان تمامی اعضای گروه­های کاری داشت.