بررسی رابطه دینداری با میزان مصرف گرایی شهروندان شهر تبریز و زمینه اجتماعی مرتبط با آن (مورد مطالعه: شهروندان بالای ۱۵ سال شهر تبریز)

یکی از عوامل مهمی که در سبک­زندگی مصرفی می­تواند تاثیرگذار باشد، دینداری می باشد. تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش دینداری بر میزان مصرف­گرایی شهروندان شهر تبریز به انجام رسیده است. روش پژوهش پیمایش، روش نمونه­گیری خوشه­ای چند مرحله­ای و جامعه آماری آن تمامی شهروندان بالای ۱۵ سال شهر تبریز می­باشند که با استفاده از فرمول کوکران، حجم نمونه آماری ۴۸۳ نفر تعیین گردید. میزان مصرف­گرایی شهروندان شهر تبریز در حد متوسط به پایین می­باشد. نتایج محاسبه ضریب همبستگی پیرسون بین دینداری و میزان مصرف­گرایی نشان می­دهد، بین دینداری و همه ابعاد آن و میزان مصرف­گرایی افراد رابطه معکوس و معناداری وجود دارد. نتایج پژوهش حاضر حاکی از نقش دینداری در کاهش میزان گرایش به مصرف­گرایی می باشد و با تکیه بر این نتیجه می­توان گفت در صورتی که آموزش­های دینی بتواند به نحو موثری در باورهای مردم جای گیرد و در آن نهادینه شود و سپس با انجام فرایض دینی و شرکت در مناسک دینی و اجتماعی تقویت گردد، جامعه از گرایش به مصرف­گرایی و در نتیجه اثرات مضر آن در امان خواهد بود.