ارائه یک روش نوین جهت بهبود عملکرد سلول خورشیدی تندم

تا کنون تحقیقات گسترده ای بمنظور افزایش بازده و استفاده ی حداکثری از انرژی خورشید صورت گرفته ، که نتایج مثبتی هم دربرداشته است. و در این راستا امیدهای فراوانی برای افزایش بازدهی سلول های خورشیدی ،حتی تا ۸۰ % وجود دارد. علل و عوامل مختلفیبرای پایین بودن بازده ی سلول های خورشیدی وجود دارد که یکی از آنها عدم جذب نور تابیده شده، به سلول است. از جمله علت هایعدم جذب نور و کاهش بازده عبارتند از: محدودیت ساختار سلول ها جهت جذب نور در فرکانس های مختلف. هر سلول می تواند بازه یمحدودیاز فرکانس ها را جذب نماید. در حالیکه که نور تابیده شده از سطح خورشید دارای بازه ی فرکانسی بسیار گسترده ای است. اینموضوع باعث عدم دریافت قسمت عمده ای از انرژی خورشید می گردد. پدیده بازتابش نور از سطح سلول. بازتابش، مانع جذب تمامینورهای تابیده شده ازطرف خورشید شده و بازده ی کاری را کاهش می دهد. الکترودهای تعبیه شده بر روی سلول. قسمتی از سطحسلول به الکترودها اختصاص داده می شود که باعث کاهش سطح مفید سلول گردیده و موجب کاهش بازده می شوند. عدم جذب تمامیالکترون ها و حفره های تولیدی بدلیل بازترکیب و نرسیدن آنها به الکترودها. هر یک از عوامل مذکور، موضوعی جهت تحقیق، در نقاطمختلف جهان بوده است و محققان با ایده و روش خاص خود، سعی در بهبود این نواقص داشته اند. در این مقاله، بیشتر بر روی مشکلاتناشی از بازتابش نور از سطح و چگونگی کاهش این معضل تمرکز شده است که می توان با استفاده از لایه و یا لایه های ضد بازتابش وهمچنین ایجاد ناهمواری در سطح موضوع را مورد بررسی قرار داد. هدف از این تحقیق افزایش ضریب جذب و بازده ی سلول خورشیدیمی باشد. برای رسیدن به این هدف از لایه های ضد تابش، ساختار پنجره ای و همچنین لایه های مختلف استفاده می گردد تا به بالاترینبازده ی ممکن دست یابیم.