اثربخشی برنامه های توانمند سازی کارکنان مبتنی بر مدیریت تعارض کار- خانواده بر افزایش عملکرد شغلی و خانوادگی کارکنان

هدف این پژوهش بررسی اثر بخشی برنامه های توانمند سازی کارکنان مبتنی بر مدیریت تعارض کار- خانواده بر افزایش عملکرد شغلی و خانوادگی کارکنان در شرکتهای کاشی و سرامیک شهریزد در سال ۱۳۹۳ بوده است. این پژوهش از نوعپژوهش های نیمه آزمایشی پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و آزمایش بود. جامعه آماری در این پژوهش را کارکنانشرکت های کاشی و سرامیک شهر یزد در سال تحصیلی ۹۴ - ۹۳ تشکیل داده بودند و با استفاده ازروش نمونه گیری دردسترس،کارکنان این شرکتها انتخاب شده ، در بین کارکنان انتخاب شده به تعداد ۱۷۰ نفر نحوه انجام کار توضیح داده شد ازبین آنهایی که واجد شرایط بودند ۳۰ نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند ازاین افراد پیش آزمون به عمل آمد وبه گونه ایتصادفی، ۱۵ نفردرگروه آزمایش و ۱۵ نفردر گروه گواه گمارده شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه عملکرد شغلی پاترسون وپرسشنامه عملکرد خانواده (FAD_۱) می باشد که پایایی آنها به ترتیب ۸۹ / ۰ و ۹۳ / ۰ است.در گروه آزمایش برنامه های توانمندسازی مبتنی بر مدیریت تعارض کار- خانواده برای هشت جلسه اجرا گردید. جهت تحلیل داده ها و پردازش آماری ، از نرم افزار spss استفاده شد و در تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار توصیفی (میانگین و انحرافاستاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کواریانس) استفاده گردید. نتایج نشان داد که برنامه های توانمند سازی کارکنان مبتنی برمدیریت تعارض کار- خانواده بر افزایش عملکرد شغلی و خانوادگی کارکنان موثر است ( ۰۵ / ۰ ˂ P ) . یافته های پژوهش نشاندادکه: ۱) برنامه های توانمند سازی مبتنی بر مدیریت تعارض کار- خانواده بر روی کارکنان توانسته است در بالاتر بردن عملکرد خانوادگی تاثیر مثبت و معناداری داشته باشد. ۲) برنامه های توانمند سازی مبتنی بر مدیریت تعارض کار خانواده بر روی کارکنان توانسته است در بالاتر بردن عملکرد شغلی تاثیر مثبت و معناداری داشته باشد.