احساس امنیت و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد

مقدمه: امنیت مقوله ای اساسی در هر نظام اجتماعی و از نیازهای اساسی انسان به شمار می رود. با زوال امنیت آرامشخاطر انسان از بین می رود. بنابراین پژوه حاضر با هدف تعیین وضعیت امنیت اجتماعی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکیشهرکرد انجام شد.روش بررسی: پژوه حاضر یک مطالعه توصیفی بود که در آن ۲۰۰ دانشجو از دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد بهصورت تصادفی وارد مطالعه شدند ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه با دو بخ مربوط به مشخصات دموگرافیک و سوالاتسنج امنیت (در چهار بعد امنیت شغلی، عاطفی، سلامت جسم و احساس امنیت در تعامل با دیگران) بود. اطلاعات بدستآمده با استفاده از نرم افزار spss۱۶ و آزمون های آماری تجزیه و تحلیل شد.نتایج و بحث: جنسیت افراد مورد پژوه ۱۲۷ نفر (۶۳.۵ %) دانشجوی دختر و ۷۳ نفر (۳۶.۵ %) پسر بود. میانگین سندر دختران ۴۷ / ۲ ± ۴۷ / ۲۲ و در پسران ۴۶ / ۲ ± ۸۲ / ۲۱ بود. احساس امنیت در سلامت جسم و احساس امنیت شغلی در دخترانبطور معنی داری کمتر از پسران بود. بین سن و احساس امنیت شغلی ارتباط معنی دار و معکوس وجود داشت. بجز احساسامنیت در تعامل با دیگران، سایر ابعاد امنیت با ترم تحصیلی ارتباط معنی دار و معکوس داشتند و با افزای ترم تحصیلی،احساس امنیت شغلی، عاطفی و احساس امنیت در سلامت جسم نامطلوب تر شده بود (۰۰۱ / ۰ > p). سطح تحصیلات پدر بااحساس امنیت عاطفی و احساس امنیت در تعامل با دیگران ارتباط معنی دار و مستقیم داشت (۰۵ / ۰ > p). نتایج نشان دهندهاحساس امنیت متوسط در دانشجویان می باشد. جایگاه خانواده در حوزه امنیت بسیار رفیع و دارای آثار غیر قابل انکار است.نتیجه گیری: لزوم برنامه های آموزشی برای والدین بخصوص پدران جهت برقراری روابط بهتر با فرزندانشان احساسمی شود. همچنین از آنجا که با افزای سن مهمترین معضل دانشجویان اشتغال می باشد توجه هرچه بیشتر مسئولین بهاشتغال جوانان ضروری می باشد.