تامین مالی تروریسم از طریق ارزهای مجازی

از جمله جرایم مبتلا به جهان امروزی اقدامات تروریستی ناقض صلحی است که رعب و وحشتی جهانی را به دنبال داشته و ناقض صلح و امنیت بوده است. یکی از راه های مبارزه با پدیده تروریسم، مبارزه با تامین مالی ان است. به این منظور کشورها خود بطور مستقیم یا ازطریق سازمان ملل متحد مبادرت به تهیه اسناد و مقرراتی جهت مسدود نمودن راه های تامین مالی تروریسم نموده اند. بر این اساس هدف از پژوهش حاضر بررسی تامین مالی تروریسم از طریق ارزهای مجازی می باشد. روش تحقیق با توجه به هدف تحقیق توصیفی- تحلیلی بوده و روش گردآوری اطلاعات مطالعات کتابخانه ای می باشد. بر این اساس در این پژوهش به بررسی ماهیت و عملکرد ارزهای مجازی برای تامین مالی تروریسم، فاکتورهای ماندگاری ارزهای مجازی برای تامین مالی تروریسم، رویکرد مبتنی بر ریسک FATF و AML/CFT و چالش ها، استفاده غیرقانونی از ارزهای رمز پایه و مقابله با آن، مبهم سازی در اکوسیستم ارز مجازی، ناشناس بودن تبادل وجوه ارزها در بلاک چین و به کارگیری راه حل های قانون گذاری فناوری برای تبدیل ارزهای مجازی پرداخته شد. نتایج نشان داد ساختارهای سیاست های موجود قادر به هماهنگی با سرعت فناوری های خلاقانه جدید نیستند.اگرچه مجریان قوانین بین المللی تلاش می کنند با ایجاد سیستم هماهنگ جهانی نظارت بر بررسی vcs بپردازند. آن ها تمایل دارند مدل های قانون گذاری های موجود را تکرار کنند. این بدان معناست که چهارچوب نظارتی جدید نیز از هرگونه نوآوری درآینده عقب خواهد ماند.