اخلاق راننده سرویس مراکز پیش دبستانی تا سوم ابتدایی

این مقاله به بیان اخلاق کاربردی رانندگان سرویس مدارس پیش دبستانی و ابتدایی تا مقطع سوم می پردازد. بخش اعظم این پژوهش از طریق تحقیقات میدانی شامل مسائل مطرح میان راننده و دیگر حوزه های مرتبط همچون مدرسه، والدین و دانش آموزان بدست آمده است؛ همچنین پژوهشگر، مطالعه تطبیقی به آیی ننامه و دستورالعمل های اجرایی موجود در این موضوع، داشته است .با توجه به این مطالعات، به نظر می رسد رانندگان برپایه اصل رعایت حقوق دیگران و رعایت عدالت در رفتار و کار خود و همچنین پرهیز از هرگونه ظلم به آنان، موظف به ایجاد برخی مهارت های اخلاقی با دانش آموزان، کارفرما و والدین هستند؛ افزون بر آن رانندگان بایستی مهارت های ارتباطاتی را در خود تقویت کنند. آنان برای خدمات سرویس به دانش آموزان، با شروع آموزش رسمی و جدا شدن از محیط خانه، نیازمند شرایطی ظاهری مناسبی هستند؛ همچنین وضعیت خودرو آن ها باید به گونه ای باشد که امنیت دانش آموزان را تامین کند. دانش آموزان در سرویس همچون امانت هستند که در مسیر رفت و برگشت از مدرسه، حفظ و صیانت از جسم و روان آنها با ایجاد شرایط و مهارت های لازم توسط راننده تامین خواهد شد؛ توجه به این موضوع، در مقطع های ابتدایی آموزش در جهتکمک به پیشرفت تحصیلی و انگیزیشی دانش آموزان به عنوان سرمایه های انسانی تمدن ساز در آینده، ضرورتی دوچندان پیدا می کند .