مروری بر روش های استخراج مشخصات ژئوتکنیکی محیط های حائل به مترو و مقایسه ی آنها

امروزه استفاده از مترو در زیرساخت های کلان شهرها منجر به کاهش مشکلاتی نظیر، ترافیک و آلودگی هوا و اتلاف وقت شده است و در تمام شهرهای بزرگ جهان، راه حل اساسی برای باز کردن گره اصلی حمل و نقل می باشد. از طرفی انجام مطالعات و بررسی های ژئوتکنیکی برای هر پروژه ای یک اصل علمی و پذیرفته شده در مجامع بین المللی و کشورهای پیشرفته دنیا است. به جهت شناخت خاک لایه های محیط حائل به مترو در ابتدا نیاز به طبقه بندی، شناخت، مقایسه و انتخاب بهترین آزمایش ها در سطوح مختلف مطالعات با توجه به محدودیت های هر سایت می باشد، به بیانی دیگر در مطالعات اولیه به دسته ای از آزمایش ها نیاز است و پس از بررسی بر روی نتایج آنها برای مطالعات تکمیلی و تفصیلی نیاز به دسته ای دیگر نیاز می شود. در این مقاله سعی بر آن شده تا در ابتدا طبقه بندی مابین آزمایش هاصورت گرفته و به بیان تفاوت های آنها پرداخته شود و کاربردهای آنها در مطالعات ژئوتکنیکی متروها مورد بررسی قرار گیرد. آزمایش ها به طور کلی به دو دسته آزمایش ای صحرایی و آزمایشگاهی طبقه بندی می شوند که تفاوت اصلی این آزمایش ها در اثر مقیاس و امکانات موجود برای انجام آزمایش است. همچنین آزمایش های صحرایی نیز خود به دو دسته آزمایش های ژئوتکنیکی و ژئوفیزیکی تقسیم می شوند که تفاوت آنها در نحوه انجام و میزان خرابی محیط مورد بررسی می باشد. ادبیات فنی موید این موضوع است که با شناخت لایه های خاکی مسیر مترو و محیط های حائل به آن، میتوان به وجود حفره های زیرزمینی، شناخت لایه های ضعیف، ایجاد مرجع برای طراحی های مختلف، تاثیر ارتعاشات ریلی، طبقه بندی خاک بر اساس پروفیل موج های برشی، انتخاب نوع حفاری مناسب مسیر و تاثیر آن بر محیط اطراف و یا مسائل دیگری که سبب تغییر رفتار ساختگاه می شود، پی برد.