عوامل موثر بر صنعت گردشگری با تاکید بر مزیت رقابتی مقصد های گردشگری درایران(مطالعه موردی:استان مازندران)

در سالیان اخیر رقابت به عنوان یک مفهوم اقتصادی مطرح می باشد که این مفهوم  بر توسعه پایدار صنعت گردشگری تاثیرگذار است. اگرچه امروزه مطالعاتی پیرامون مزیت رقابتی در مقصدهای گردشگری جهان صورت گرفته،امامطالعات جامع وکاربردی چندانی در کشورمان صورت نگرفته است واین لزوم انجام چنین مطالعاتی رابیش ازپیش نمایان میسازد. این پژوهش با در نظرگرفتن شاخص هایی که بصورت استاندارد وجود داشته و با استفاده از نظر خبرگان در نهایت مدلی را ارائه می نماید و شاخص های اصلی با زیر شاخص های مشخص شده  بنام های عوامل اولیه،وعوامل ثانویه،عوامل ثالث و در نهایت رقابت پذیری مقصدرابا انجام روش های آماری برای تایید پایایی و روایی تحقیق به تثبیت می رساند. رتبه بندی ابعاد مدل تحقیق با استفاده از آزمون فریدمن انجام گردیده است  که  نشان می دهد اولویت اول مربوط به متغیر منابع موروثی فرهنگی با میانگین رتبه ۱۱/۸، اولویت دوم مربوط به منابع ساخته شده با میانگین رتبه ۰۳/۸، اولویت سوم عوامل حمایتی و موقعیتی با میانگین رتبه ۳۱/۷، اولویت چهارم منابع موروثی طبیعی با میانگین رتبه ۱۶/۷، اولویت پنجم سیاستگزاری طرح ریزی و توسعه با میانگین رتبه ۱۴/۷، اولویت ششم منابع و جاذبه های کلیدی با میانگین رتبه ۸۱/۶، اولویت هفتم شرایط تقاضا با میانگین رتبه ۲۶/۶، اولویت هشتم مدیریت مقصد گردشگری با میانگین رتبه۸۰/۵،اولویت نهم قابلیت کنترل هزینه با میانگین رتبه ۵۸/۵، اولویت دهم زیرساخت های عمومی با میانگین رتبه ۴۸/۵، اولویت یازدهم قابلیت تمرکز با میانگین رتبه ۲۷/۵ و اولویت نهائی (دوازدهم) مربوط به قابلیت تمایز با میانگین رتبه ۰۶/۵ می باشد.