تعیین حداکثر شدت بارش طراحی با استفاده از روش تلفیقی تئوری فرکتال و توزیع احتمالاتی مقادیر حدی تعمیم یافته

تعیین حداکثر شدت بارش در برآورد دبی طرح سازه های هیدرولیکی امری ضروری می باشد.مقدار مزبور معمولا با استفاده از منحنی های شدت – مدت – فراوانی (IDF) به دست می آید. در این روش نیاز به وجود داده های حداکثر بارش سالانه در تداوم های مختلف می باشد که معمولا برخی از تداوم ها در دسترس نیست. همچنین این روش نیاز به تعداد زیادی پارامتر بوده و این پارامترها وابسته به دوره بازگشت می باشند. در تحقیق حاضر با استفاده از داده های حداکثر عمق بارش سالانه با تداوم روزانه، برای محاسبه حداکثر شدت بارش طراحی با تداوم معین از ترکیب تئوری فرکتال و توزیع احتمالاتی مقادیر حدی تعمیم یافته نوع دو استفاده شده است. نتایج در ایستگاه باران سنجی تله زنگ واقع در شمال استان خوزستان با طول جغرافیایی′۴۶ ۴۸ و عرض جغرافیایی ′۴۹ ۳۲ نشان داد که بارش در بازه زمانی یک تا هشت روز از رفتار مونوفرکتالی برخوردار است و رگبار طرح برآورد شده با تئوری فرکتال با داده های مشاهداتی بارش انطباق خوبی دارد.