نظریه نیروهای مسلح نوآور مبتنی بر اندیشه نخبگان دفاعی

نوآوری به مثابه یک جعبه سیاه است که برای سال های طولانی مورد بررسی قرارگرفته است و شاید بتوان گفت قدمتی به اندازه تاریخ خود بشر دارد و در بخش هایدفاعی به دلیل گستردگی ماموریت ها در بخش های مختلف عملیاتی و رزمی، فرماندهیو کنترل، فناوری، ساخت و نگهداری تجهیزات و ادوات نظامی و حتی پشتیبانی،لجستیک و خدمات اداری و مالی یک موضوع کلیدی محسوب می شود. مقاله حاضردر صدد ارائه نظریه نیروهای مسلح نوآور با استفاده از روش پژوهشی گراندد تئوری می باشد. به منظور دستیابی به این هدف با بررسی ادبیات و مبانی نظری تحقیق، بررسی بیانات رهبری و مصاحبه با نخبگان و صاحب نظران موضوع و جمع بندی مصاحبه هایصورت گرفته، کدها احصاء گردید. بر اساس این مدل، «نیروی مسلح نوآور، نیرویی است تحت حاکمیت معصوم و یا برگزیده او، برآمده از انقلاب اسلامی و شکل گرفته بر اساس باور و شعائر دینی، انتظارات مسئولین ارشد نظام و شرایط جمهوری اسلامی ایرانکه به دلایل نامساعد بودن محیط، اوضاع و شرایط محیط بین الملل، فضای رقابتی دنیایبین الملل و شرایط اقتصادی و تحریم های همه جانبه با در نظر گرفتن عوامل فردی وعوامل درون سازمان در نیروهای مسلح، بینش و اهداف مشترک بین کارکنان، فضایکاری مناسب و ویژگی های مدیریتی در بدنه فرماندهی، می بایست نسبت به ارائه وحمایت از برنامه های انگیزشی و حمایتی، بکارگیری مدیریت فناوری اطلاعات، مدیریتافراد، مدیریت دانش، آموزش و فرآیند یادگیری کارکنان، تحقیق و توسعه، هوشمندیفناوری، فرآیند محور بودن، آینده نگری و مدیریت خلاقیت اقدام نمایند تا بر اساس آنبتواند در رفتار، فرآیند، محصول، بازار، راهبرد به نوآوری دست پیدا کند و در نهایتمنجر به تقویت خودکفایی و تقویت بنیه دفاعی نظام جمهوری اسلامی ایران گردد».