بازنمایی جهان در گفتمان دفاعی-امنیتی رهبران ایران (پهلوی و ج.ا.ایران)

نگاهی که رهبران هر کشور به جهان بیرون از خوددارند در جهت گیری سیاستخارجی و نوع تعاملات آنها با کشورها نقش مهمی ایفا می کند. این بازنمایی از جهان،عمدتا از طریق چارچوب های مفهومی و گفتمانی صورت می گیرد که نقش مهمی درشناخت آن ها از «دیگری» دارد. دراین بین، اندیشه دفاعی رهبران نقش مهمی در نگاه آنها به بنیه دفاعی و امنیتی خوداتکا یا وابسته به دیگران که به تبع آن شکل دهنده جهت گیری سیاست خارجی است، دارد. پژوهش حاضر نیز در پی پاسخگویی به اینپرسش اصلی است که گفتمان دفاعی-امنیتی رهبران ایران دوره پهلوی (رضاشاه ومحمدرضاشاه) و جمهوری اسلامی (امام خمینی «ره» و مقام معظم رهبری «مدظله العالی»)در بازنمایی از جهان، از چه عناصر و ویژگی هایی برخوردار است؟ پاسخ به این پرسشمبتنی بر این فرضیه است که گفتمان دفاعی-امنیتی رهبران پهلوی در بازنمایی از جهانبا محوریت دال غربگرایی و وابستگی بوده است و گفتمان دفاعی-امنیتی رهبرانجمهوری اسلامی نیز در بازنمایی از جهان با توجه به دال خوداتکایی، استکبارستیزی و نفی وابستگی به غرب و شرق تعریف می شود. بدین ترتیب پژوهش حاضر سعی دارد با استفاده ازنظریه تحلیل گفتمان و روش توصیفی-تحلیلی؛ دال های مرکزی، مدلول ها وعناصر تشکیل دهنده گفتمان دفاعی هر یک از رهبران پهلوی و رهبران جمهوری اسلامیایران را در بازنمایی از جهان، موردبررسی قرار دهد.