تاثیر حفظ کاربری اراضی کشاورزی بر اکولوژی و محیط زیست و عوامل بوجود آمدن آن

گسترش جمعیت بشر در سرتاسر جهان باعث شده است که کشاورزی به عنوان یک شکل غالب از مدیریت زمین در سطح جهانی مطرح باشد. نفوذ انسان در این زمینهای کشاورزی به دلیل رشد سریع جمعیت و افزایش روز افزون نیازهای غذایی در حال تسریع است. برای بررسی تعاملات بین نیازهای جامعه و محیط زیست ، باید از نیروهای محرکه لازم ، فشارها ، وضعیت ها ، تاثیرات و رویکردهای مناسب جهت تجزیه و تحلیل و ارزیابی تاثیر کشاورزی بر استفاده از زمین ، محیط زیست و خدمات اکوسیستمی بهره گرفت. برای شناسایی مجموعه ای از شاخص های اصلی و ایجاد ماهیت فعل و انفعالات بین نیروهای مختلف محرک ، فشارها ، حالات ، تاثیرات و پاسخ های مورد نظر میتوان از مدلهای مناسبی استفاده نمود. برای نمونه می توان شاخص های منتخب را در سطح جهانی ، ملی و محلی ارزیابی کرد. این شاخص های محرک، روند رو به رشد جمعیت و پیوند الگوهای استفاده از زمین را به خوبی توصیف می کنند. از این نیروهای محرک میتوان به نوع و میزان مصرف کود و سموم دفع آفات نباتی ، تعداد دامها در واحد مزرعه و انتشار در حال رشد آمونیاک و گازهای گلخانه ای و نیز برداشت بی رویه آب از منابع زیرزمینی اشاره نمود که به محیط زیست فشار وارد می کنند. این فشارهای وارده بر محیط زیست که عمدتا توسط شاخص های کیفیت خاک و آب بیان می شوند، تاثیرات منفی شدیدی بر روی چشم انداز الگوی محیط زیست کشورها دارد. در همین زمینه باید اقدامات فناوری ، اقتصادی ، سیاست گذاری یا قانون گذاری مناسبی از سوی دولتها اتخاذ شود.