مدل بهینه خطایابی به کمک الگوی تطبیقی غیرخطی در شبکه های انتقال داده ای بی سیم با رویکرد بهینه سازی موضعی خطا

شبکه های بی سیم حسگر از صدها یا هزاران گره تشکیل شده است که به صورت تصادفی در مناطق دوردست یا مناطق خطرناک پخش شده اند. وظیفه اصلی این گره ها جمع آوری اطلاعات از محیطی است که در آن قرار می گیرند در واقع این گره ها توانایی جمع آوری اطلاعات از این مناطق را دارند که از راه های دیگر بدست آوردن این اطلاعات امکان پذیر نیست. هرگره حسگر شامل یک واحد حسگری، یک واحد محاسباتی، حافظه و واحد ارتباط بی سیم با برد ارتباطی محدود است. در این طرح، الگوریتمی جهت ارائه رویکرد خطایابی با استفاده از منطق تطبیقی غیرخطی در شبکه های حسگر بی سیم نشان داده شده که با استفاده از آن بهینه سازی خطا انجام شده است. در این روش پیشنهادی پس از انجام مرحله خوشه بندی و تعیین سرخوشه توسط الگوریتم، در مرحله بعدی به انتخاب سرخوشه مناسب توسط حسگر برای حرکت و نزدیک شدن به سینک و نیز تعیین مناسب ترین مسیر از پیش تعیین شده و گام مناسب برای حرکت چاهک میرسد. سرخوشه اطلاعات کامل و جامع در مورد شبکه، مکان گره ها و انرژی آنها دارد، و گره های حسگر دارای حافظه و انرژی کافی می باشد و خوشه بندی پیشنهادی توانسته تمامی حسگرها را خطایابی کند و هیچ حسگری بدون خوشه در نظر نگرفته است. از طرف دیگر، نمودار خطا در گرهها، حاکی از طولانی شدن طول عمر شبکه است و بر اساس نتایج به دست آمده میتوان به این نتیجه رسید که الگوریتم ارائه شده، شبکه را طوری خوشه بندی میکند که طول عمر شبکه افزایش مییابد. و سرعت پاسخ دهی بالایی دارد. این امر در شبکه های گسترده ای که دارای حسگر زیادی باشند محسوس تر می باشد