ارائه ی الگوهای معماری مسکن به منظور احیای فضاهای رها شده ی شهری بر مبنای فرهنگ

رشد روزافزون جمعیت کشور و هجوم مهاجرین به شهرهای بزرگ همچون استان قم و لزوم پاسخگویی به نیاز ساکنین سبب گسترش افقی بی اندازه گشته است ، که همین امر موجب افزایش ساخت و ساز در حومه ی شهرها ، از بین رفتن زمین های کشاورزی و رها کردن بافت ها و زمین های محدود درون شهری و خالی ماندن آن ها از درون شهر شده است. به فراموشی سپردن این زمین ها در بافت متراکم شهری و مهاجرت افراد با فرهنگ های مختلف باعث بروز مشکلات و اختلافات فرهنگی، در بافت شهری خواهد بود . از این رو با طراحی در زمین های اراضی رها شده در بافت های متراکم شهری و ارائه ی الگویی مناسب بر مبنای فرهنگ آن منطقه ، میتوان به رشد فرهنگی کمک شایانی نمود. تحقیق حاضر در زمره ی پژوهش های عملی (Action Research ) قرار داشته و جهت جمع آوری و دسته بندی اطلاعات ار روش کمی و آماری در آن استفاده شده است. هدف این پژوهش ، بررسی و ارزیابی این گونه اراضی در سطح مناطق مختلف استان قم به منظور ساماندهی بهتر در به کارگیری این زمینها و ایجاد تعادل بازیافت اراضی رها شده به دلیل ابعاد محدود با تکیه بر ارائه ی الگوی معماری مسکن بر اساس مولفه های فرهنگی می باشد.