ضرورت برنامه ریزی پدافند غیرعامل در بافت فرسوده شهری

بافت های فرسوده شهری با مجموعه ای از معضلات و مسایل متعدد مواجه اند که فرایند حیات شهری در این پهنه را بسیار مشکل ساخته است. همزمان با رشد و گسترش شهر و شهرنشینی، شهرها با ابعاد تازه ای از تهدیدات و با حجم بالایی از صدمات و آسیب های ناشی از آن به علت تمرکز جمعیت و ثروت در خود مواجه می شوند. بر این اساس ارزیابی آسیب پذیری شهرها در مقابل مخاطرات محیطی و تدوین راهکارهای مناسب برای کاهش خسارات امری اجتنابناپذیر است. چنین وضعیتی در گذر زمان موجب کاهش انگیزه سکونت و ماندگاری در این پهنه ها شده است. در سا لهای اخیر با توجه به شرایط حیات بافت های فرسوده شهری و معضلاتی که در این پهنه ها وجود دارد، مداخله هدفمند در آن ها بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. امروزه در پی تغییرات سریع شهرها، بخشی از بافت های شهری به علت فرسودگی و ناکارآمدی نتوانسته اند ارتباطی مناسب با محیط خود و خدمات دهی به بهره برداران برقرار کنند. هدف پژوهش حاضر ضرورت برنامه ریزی پدافند غیرعامل در بافت فرسوده شهری با روش توصیفی می باشد. نتیجه پژوهش نشان می دهد مدیریت بحران در بسیاری شرایط اعم از وقوع بلایای طبیعی مانند سیل، زلزله و آتش سوزی گرفته تا وقوع بحران های سیاسی و اقتصادی از قبیل جنگ، قحطی و... می تواند به کنترل و مدیریت هر چه بهتر شرایط کمک کند. و می توان گفت یافتن راهکار و اتخاذ تصمیم های کاربردی پیش، حین و پس از بحران و ساماندهی منابع موجود و استفاده بهینه از آن در جهت جلوگیری از برخی بحران ها، کاهش اثرات آن و بازگرداندن شرایط عادی زندگی به مردمی که در معرض این بحران ها قرار گرفته و به آن دچار شده اند از ضرورت مدیریت بحران می باشد. همچنین وجود سطح گسترده بافت فرسوده یکی از مهم ترین چالش های مدیران شهری، شهرسازان و معماران می باشد، زیرا عدم توجه به این بافت ها موجب زوال شهر و توسعه ناهمگون آن وایجاد شهرهایی نوپا در حاشیه شهر قدیمی می گردد.