بررسی اثر نرخ جابه جایی برروی رفتار مکانیکی آلیاژ AZ۳۱ منیزیم پیش خورده شده

از منیزیم، به عنوان یکی از سبک ترین فلزات مهندسی که فراوانی آن در پوسته زمین قابل ملاحظه است، می توان نام برد. خوردگی، به عنوان یکی از اساسی ترین نقاط ضعف برای منیزیم و آلیاژهای آن،مطرح است. در این مقاله، به بررسی تاثیر نرخ جابه جایی، برروی رفتار مکانیکی آلیاژ ای زد - ۳۱ پیش خورده شده پرداخته شده است. بدین منظور، آزمون کشش تک محوره، با ۵ نرخ جابه جایی مختلف ۱.۵ ، ۵ ، ۱۵ ، ۲۰ و ۵۰ میلی متر بر دقیقه، برروی نمونه های پیش خورده شده در محلول سدیم کلرید ۳.۵ درصد و نمونه خورده نشده، انجام گردیده است. مقایسه بین نمودار تنش کرنش برای - ۴ نمونه پیش خورده شده، نشان دهنده کاهش کرنش نهایی، با افزایش نرخ جابه جایی است. همچنین، رفتار ماده، در فاصله ورود به ناحیه پلاستیک تا بیشینه تنش قابل تحمل، نشان دهنده کاهش ظرفیت پلاستیک نمونه های خورده شده نسبت به نمونه خورده نشده بوده است. در عین حال، به نظر می رسد رفتار ماده پس از بیشینه تنش قابل تحمل تا لحظه شکست، مستقل از فرآیند پیش خوردگی یا خورده نشدن آلیاژ ای زد - ۳۱ باشد. به صورت کلی، با افزایش ۳۳ برابری نرخ جابه جایی، تقریبا حدود ۲۰ درصد از میزان کرنش نهایی یا شکست نمونه کاسته شده است.