تحلیلی بر جایگاه گردشگری روستایی در روند توسعه پایدار و اقتصاد روستا

با گسترش فرایند صنعت گردشگری انبوه و اثرات مخرب آن بر محیط و انسانها در نقاط مختلف جهان باعث شد ناپایداریها و مضرات فراوان آنها در مسیر توسعه، پارادایم پایداری به عنوان مسئله مهم و ضروری نمود یافته و توجه مجامع جهانی را در طول دو دهه اخیر به خود مشغول کرده است .توسعه گردشگری در روستاهایی که دارای بافت باارزش تاریخی و معماری بوم گرا هستند، به معنی بالفعل نمودن ارزشها و جاذبه های معماری روستا و معرفی آن به عنوان مقصد گردشگری است. در این صورت تامین خدمات و امکانات و ایجاد و توسعه زیرساختهای لازم برای حضور، بازدید و اقامت گردشگران امری ضروری است. هدف از این تحقیق بررسی نحوه گسترش گردشگری پایدار روستایی از طریق حفاظت از بافتهای روستایی می باشد. نتایج نشان داد که احیاء و نوسازی روستایی سبب تقویت نقش گردشگری روستایی می گردد و در صورتی که گردشگری روستایی به نحوی مناسب برنامه ریزی و مدیریت شود، می تواند خالق یا محرک یک فرآیند توسعه یافته برای حصول به پایداری توسعه در نواحی روستایی و صنعت گردشگری باشد.توسعه گردشگری به عنوان راهبردی برای توسعه روستایی نسبتاتفکر جدیدی است که سیاست گذاران محلی در جوامع روستایی به اهمیت این راهبرد پی برده اند وعلاوه بر این، توسعه صنعت گردشگری در نواحی روستایی به عنوان یک استراتژی جدید به وسیله جوامع محلی، عوامل سیاسی و برنامه ریزان که به عنوان عوامل مهم اصلاح مناطق روستایی به شمار می آید، میتواندنقش عمده ای در توسعه این نواحی داشته باشد.