مقایسه جنسیتی اثربخشی درمان مبتنی بر دل بستگی در کاهش لغزش، عود، ولع و تداوم پرهیز در بیماران اختلال شخصیت مرزی وابسته به مواد

مقدمه: هدف از انجام این پژوهش، مقایسه جنسیتی اثربخشی درمان مبتنی بر دل بستگی در کاهش لغزش، عود، ولع و تداوم پرهیز در بیماران اختلال شخصیت مرزی وابسته به مواد بوده است. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع مداخله ای، با روش نیمه آزمایشی، طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه و پیگیری سه ماهه انجام شد. جامعه آماری پژوهش همه افراد وابسته به مواد با اختلال شخصیت مرزی مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد سطح شهر کرمانشاه است که ۴۰ نفر از این افراد (۲۰ نفر تحت درمان دل بستگی و ۲۰ نفر هم گروه گواه) به عنوان نمونه، با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری مقیاس دل بستگی بزرگ سالان راس (RASS)، پرسشنامه  اختلال شخصیت مرزی، مقیاس افکار اعتیاد مک مولین (MAT)، پرسشنامه  محقق ساخته لغزش، عود، ولع و پرهیز و پروتکل درمان مبتنی بر دل بستگی (جهانبخش و همکاران، ۱۳۹۰) بود. تجزیه وتحلیل داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS vol.۲۳ و توسط آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره، به منظور بررسی اختلاف میانگین میان گروه ها و جنسیت آزمودنی ها انجام شد. یافته های پژوهش: یافته نشان داد که میزان لغزش، عود، ولع و تداوم پرهیز در پس آزمون ها در دو گروه آزمایش و گواه تغییر داشته است و میزان عود در میان زنان و مردان تفاوت معناداری دارد که در مرحله ماندگاری نیز معنادار است؛ اما تفاوت لغزش، ولع و تداوم پرهیز در میان زنان و مردان معنادار نبوده است. بحث و نتیجه گیری: روش مداخله درمان مبتنی بر دل بستگی، در بهبود مصرف افراد دارای اختلال شخصیت مرزی تاثیرگذار بوده است و می تواند بر کاهش لغزش، عود، ولع و افزایش تداوم پرهیز تاثیر داشته باشد.