بررسی ارتباط میان نسبت پلاکت به لنفوسیت خون محیطی با شدت درگیری عروق کرونر قلب در بیماران با سندرم کرونری حاد بستری در بیمارستان آیت الله طالقانی ارومیه

مقدمه: اخیرا نسبت پلاکت به لنفوسیت خون محیطی، به عنوان عامل تعیین کننده پیش آگهی در حوادث قلبی- عروقی منجر به مرگ و میر شناخته شده است. این مطالعه، نقش نسبت پلاکت به لنفوسیت خون محیطی در پیش بینی شدت درگیری عروق کرونر قلبی را در افرادی بررسی می کند که با سندرم کرونری حاد مراجعه می کنند. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، ویژگی های اولیه ۵۲۰ بیماری جمع آوری شد که با سندرم کرونری حاد به بیمارستان طالقانی ارومیه مراجعه کرده و تحت آنژیوگرافی کرونر قرار گرفته اند. اطلاعات راجع به آنژیوگرافی کرونر بیماران بررسی شد و شدت و وسعت درگیری عروق کرونر بر اساس معیارهای GENSINI تعیین گردید و درنهایت، اطلاعات با نرم افزار آماری SPSS vol.۲۱ تجزیه وتحلیل شد. یافته های پژوهش: میان نسبت پلاکت به لنفوسیت خون محیطی (PLR) و درگیری عروق کرونر قلبی، بر اساس معیار GENSINI، ارتباط چشمگیری دیده شد (P=۰.۰۵) و بر اساس آنالیز خطی رگرسیون Multivariate، نسبت پلاکت به لنفوسیت خون محیطی (PLR) تعیین کننده نیرومندی در شدت و وسعت درگیری عروق کرونر بر اساس معیار GENSINI، در بیماران با سندرم کرونری حاد است (P=۰.۰۴۹). بحث و نتیجه گیری: نسبت پلاکت به لنفوسیت خون محیطی (PLR)، معیار مهمی در تعیین شدت درگیری عروق کرونر در بیماران با سندرم کرونری حاد است.