مبانی و ضوابط قرار نظارت قضایی

از دیر باز برای حصول اطمینان از در دسترس بودن متهم و حضور به موقع وی در جلسات دادرسی یا جلوگیری از متواری شدن وی، از متهم پرونده ضمانت اجرایی خاصی تحت عنوان قرار تامین کیفری اخذ میگردید تا بدین وسیله برای دستگاه قضایی و رعایت و حفظ حق الناس مانعی پیش نیاید. طی این روند پس از اتمام تحقیقات مقدماتی در دادسرا، از متهم مواردی نظیر وثیقه اخذ می گردید یا وی ملزم به معرفی کفیل میشد، هم چنین در موارد جرایم سنگین نیز بازداشت موقت پیش بینی شده بود. سرانجام با اصلاح قانون آ. د. ک در سال ۱۳۹۲ قرار نظارت قضایی نیز در این قانون پیش شده است تا در نهایت هدفی که سیاست جنایی کشور از اخذ قرار قرار نظارت قضایی دارد یعنی در دسترس بودن و حضور او در موارد لزوم به نحو احسن اجرایی گردد. تغییرات قانون جدید در قرارهای تامین کیفری و تاسیس قرار نظارت قضایی نوید بخش بیش از پیش نزدیک شدن فرایند دادرسی کیفری به یک دادرسی عادلانه است که مثبت و ارزنده محسوب می شود، این تحقیق با استفاده از روش کتابخانه ای با بررسی منابع کافی در این زمینه، سعی در بررسی موارد مرتبط با نظارت قضایی در قانون ایران را بررسی کند.