بررسی رابطه شیوع بیماری کووید - ۱۹ بر سطح امنیت و جرم خیزی در مناطق مسکونی و تجاری (مورد مطالعه: شهر تهران)

پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی- تحلیلی و به صورت پیمایشی بوده است. هدف این پژوهشبررسی شیوع بیماری کووید - ۱۹ بر سطح امنیت و جرم خیزی در مناطق مسکونی و تجاری بوده است. جامعه آماری پژوهشحاضر شهروندان شهر تهران بودند که تعداد نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۳۸۴ نفر انتخاب شدند و پرسشنامه با روش نمونهگیری تصادفی ساده و به صورت آنلاین بین آنها توزیع شد. راویی سوالات پرسشنامه توسط اساتید و متخصصان برنامه ریزیشهری تایید شد و پایایی سوالات نیز با آزمون آلفای کرونباخ ۰/۸۷ محاسبه شد. در این پژوهش برای تحلیل داده ها از نرم افزارSPSS استفاده شده است. نتایج آزمون کلموگروف اسمیرنوف نشان داد که سطح معناداری تمامی متغیرهای مورد مطالعه ازa=۰/۰۵ بیشتر است، لذا چنین نتیجه گیری شد که توزیع داده ها نرمال می باشد. لذا جهت بررسی فرضیه های پژوهشاز آزمون پارامتریک پیرسون استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون پیرسون حاکی از آن بود که بین شیوع بیماری کووید-۱۹ و سطح امنیت و جرم خیزی در مناطق مسکونی و تجاری رابطه منفی و معنی داری برقرار است. P≤۰.۰۵.