مقدمه ای بر تحلیل تاثیر نفوذ فرهنگی غرب بر معماری مسکونی معاصر ایران در دوران قاجار و پهلوی

معماری بناهای مسکونی در دوره قاجاریه از محرمیت ها و رعایت فضاهای بیرونی و اندرونی و طرح های دلباز به همراهرعایت اصول ارتباطات و محرمیت ها، به معماری غربگرای پهلوی اول و بخصوص پهلوی دوم رسید. این غربگراییبه خصوص در ساختمان های مسکونی رخنه کرده تا جایی که فضاهای اندرونی، طرحهای ترکی و اتاق سازی ها در اطرافحیاط به فراموشی سپرده شد و معماری ارزشمند ایرانی دستخوش سردرگمی و پریشانی شد. در این مقاله تلاش شدهمسیر حرکتی معماری ساختمان های مسکونی از دوره قاجار تا پهلوی دوم مورد برسی قرار گیرد، که این تحولات باعثتحول در فرم پلان ها در این دوره ها نیز بوده. روش پژوهش در نگارش این مقاله به صورت توصیفی- تحلیلی و روشگردآوری داده ها به صورت اسنادی و کتابخانه ای بوده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان میدهد که معماری دوره قاجاریهکه به حق اصول، مبانی و الگوهای قدیم معماری ایران را ارتقاء بخشیده درنهایت به معماری دوره پهلوی اول با الگو گیریاز کشورهای شرقی و تلفیق با معماری سنتی و سپس به معماری دوره پهلوی دوم با الگوی غربگرایی وبی هویتی رسیده است.