تحلیل و مطالعه آزمایشگاهی افزایش سرعت انتقال حرارت در مبدل حرارتی با استفاده از ساختار متفاوت مغشوش کننده ها

هدف این پژوهش بررسی تاثیر قرار دادن مغشوش کننده های مختلف داخل مبدل حرارتی لوله ای بر پارامترهای مهم حرارتی و بازده کلی است. مبدل حرارتی شامل یک لوله استیل زنگ نزن U شکل با قطر ۱ اینچ بود که داخل یک مخزن حمام آب قرار داشت. جریان گاز به عنوان سیال عامل مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش، هفت مغشوش کننده شامل دو مغشوش کننده فلزی کلاسیک و پنج مغشوش کننده پلکسی گلاس پروانه ای مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در تمام موارد استفاده از مغشوش کننده ضریب انتقال حرارت افزایش یافته و به تبع آن عدد ناسلت بهبود یافته است و این موید این موضوع می باشد که استفاده از مغشوش کننده باعث بهبود شرایط انتقال حرارت گردیده است. از طرفی مغشوش کننده پلکسی گلس B-۱ بهترین کارایی را از خود نشان داد. همچنین بیشترین افت فشار مربوط به مدل A-۲ (مارپیچ فلزی هلیکال) بود که از طرفی بیشترین درصد بهبود انتقال حرارت را حدود ۷۱/۲% ایجاد نمود.