تصفیه آب آلوده به تتراسایکلین هیدروکلراید با استفاده از نانوفتوکاتالیست اکسید مولیبدن بیسموت
محل انتشار: اولین کنفرانس ملی مدیریت سبز پسماند
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 501
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
GMBTUMA01_126
تاریخ نمایه سازی: 26 تیر 1400
چکیده مقاله:
افزایش فعالیت انسانی و توسعه ی تکنولوژی در بخشهای مختلف سبب ورود آلاینده های نوظهوری همانند داروها به محیط زیست، به ویژه منابع آب شده است. این نوع آلاینده ها توسط روشهای متداول قابل حذف نبوده و باید از فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته جهت تخریب آنها بهره جست. در حال حاضر فرآیند فتوکاتالیستی به دلیل هزینه عملیاتی کم، امکان حذف ترکیبات پیچیده، سازگاری با محیط زیست، امکان استفاده از انرژی خورشیدی و امکان به کارگیری در بخش تصفیه ی پیشرفته جهت تصفیه ی پسابهای آلوده، توجه زیادی را به خود جلب کرده است و توانسته عملکرد خوبی را در تخریب آلاینده های آلی ارائه نماید. در میان نیمه رساناهای گوناگون فعال در ناحیه ی نور مرئی، نانوماده های بر پایه ی بیسموت به دلیل پایداری شیمیایی، مورفولوژی قابل کنترل و گاف انرژی مناسب بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. بنابراین در این پژوهش نانوفتوکاتالیست اکسید مولیبدن بیسموت (Bi۲MoO۶)، به صورت کلاسترهای متشکل از نانوذرات، با استفاده از روش سونو-سالوترمال و در شرایط ۱۶۰ C و ۲۴ ساعت سنتز شد. سپس عملکرد آن در فرآیند حذف فتوکاتالیستی آنتی بیوتیک تتراسایکلین هیدروکلراید از محلول آبی آلوده، تحت تابش نور شبیه سازی شده به نور خورشید مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که نانوفتوکاتالیست سنتز شده در غلظت ۵۰ mg/L از آلاینده، مقدار بارگذاری ۱ g/L و در pH محلول آلاینده، ۷۸/۲% حذف را طی ۹۰ دقیقه تابش نور داشت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
امیر حقیقی
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی شیمی، مرکز تحقیقات راکتور و کاتالیست، دانشگاه صنعتی سهند تبریز
محمد حقیقی
استاد دانشکده مهندسی شیمی، مرکز تحقیقات راکتور و کاتالیست، دانشگاه صنعتی سهند تبریز
مریم شعبانی
محقق پسادکتری، دانشکده مهندسی شیمی، مرکز تحقیقات راکتور و کاتالیست، دانشگاه صنعتی سهند تبریز