زمینه ها و عوامل عیب جویی از دیدگاه آیات قرآنی

عیب جوئی یکی از مسائلی است که قرآن کریم با تعابیر مختلفی از آن یاد کرده و شخص عیب جو را مورد نکوهش قرار داده ا ست. عیب جویی نتیجه عداوت و حسد است به این معنا که اگر کسی کینه و دشمنی دیگری را در دل داشته باشد به دنبال عیوب او می افتد تا آنها را پیدا و رسوایش کند. مایه ریخته شدن آبروی دیگران، باعث تهییج کینه ها و عداوت باعث از بین رفتن محبت و از دست دادن دوستان و موجب از هم گسیختگی نظام و شیرازه اجتماع میشود. حالتی است که از خودخواهی انسان سرچشمه می گیرد؛ یعنی چون انسان حب ذات دارد، نمیخواهد باور کند که دارای عیوب بسیاری است. با آنکه همه انسانها بر نقص ها و ضعف های خود آگاهند، اما برخی از آنان به دلیل داشتن حس خودپرستی و خودخواهی، چنین وانمود می کنند که هیچگونه عیب و ایرادی ندارند. عیب جوئی آثار و پیامدهای دنیوی ، اخروی ، فردی و اجتماعی فراوانی به دنبال دارد و علاوه بر آثار زیانبار و خطرناک ، موجب کیفر شدید خداوند هم خواهد شد . در این پژوهش به بررسی زمینه ها و عوامل عیب جویی از دیدگاه آیات قرآنی می پردازیم . دو دسته از عوامل هستند که زمینه ساز عیب جویی انسانها از یکدیگر می باشد. دسته ی اول عوامل درونی و دسته ی دوم عوامل بیرونی محسوب می شوند. پژوهش پیش رو با استفاده از روش تحلیلی-توصیفی و با استفاده از منابع کتابخانه ایی و منابع الکترونی در تلاش ا ست به این پر سش کلی پا سخ دهد که : زمینه ها و عوامل عیب جویی ، موارد ، ابعاد و آثار و پیامدهای آن از دیدگاه قرآن چیست ؟