بررسی نقش انسجام خانواده و سازش یافتگی در پیش بینی رفتارهای پرخطر در نوجوانان

هدف: این پژوهش با هدف بررسی نقش انسجام خانواده و خودکارآمدی اجتماعی در پیش بینی رفتارهای پرخطر در نوجوانان انجام شد.روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و از لحاظ هدف جزء تحقیقات کاربردی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه آموزش و پرورش شهرسنندج در نیمه دوم سال ۱۳۹۹ بود. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان ۳۳۰ نفر برآورد شد که به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. جمع آوری اطلاعات با استفاده از مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی (IARS)، پرسشنامه انسجام خانواده رضویه و سامانی (۱۳۷۹) و مقیاس سازش یافتگی اجتماعی دانش آموزان انجام گرفت. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های استنباطی همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره انجام گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که بین انسجام خانواده و خودکارآمدی اجتماعی با رفتارهای پرخطر رابطه معناداری برقرار بود و بنابراین متغیرهای انسجام خانواده و خودکارآمدی اجتماعی توانایی پیش بینی رفتارهای پرخطر در نوجوانان را دارند.نتیجه گیری: بنابراین می توان با ارتقای میزان انسجام خانواده و خودکارآمدی اجتماعی از بروز رفتارهای پرخطر در نوجوانان جلوگیری کرد.