بررسی وضعیت بهداشتی نانوایی های شهر ساوه با توجه به همه گیری ویروس کرونا در سال ۱۳۹۹
محل انتشار: فصلنامه پژوهش در بهداشت محیط، دوره: 7، شماره: 1
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 553
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JREH-7-1_007
تاریخ نمایه سازی: 6 مرداد 1400
چکیده مقاله:
چکیده زمینه و هدف : تغذیه سالم، در دستیابی به توسعه پایدار و غلبه بر بیماری همهگیر کووید-۱۹ نقش کلیدی دارد. در بیشتر کشورهای با درآمد کم و متوسط، شرکتهای کوچک و مخصوصا تهیه کنندگان سنتی مواد غذایی نقش اساسی در زنجیرههای تامین غذا و در نتیجه تامین امنیت غذایی و تغذیهای دارند. مواد و روش ها: چک لیستی با ۱۱۳ سوال که شامل ۵۷ سوال مختص شرایط کرونا برگرفته از دستورالعمل گام دوم مبارزه با کرونا و ۵۶ سوال از آیین نامه ۱۱۱/۹۲۰۳۱۸طراحی گردید. تعداد کل نانواییها ۱۵۸ و جواب سوالات به صورت بله، خیر و مصداق ندارد، ثبت و آنالیز گردید. یافته ها : در این مطالعه بر اساس نتایج به دست آمده از آنالیز چک لیستها، مطابقت وضعیت بهداشتی انواع نانوایی با آیین نامه ۱۱۱/۹۲۰۳۱۸ در نانوایی های سنگک، بربری، تافتون، لواش و نان فانتزی به ترتیب ۷۳%، ۷۹%، ۸۷%، ۷۶% و ۸۱% بود. همچنین درصد مطابقت با گام دوم مبارزه با کووید ۱۹ به ترتیب ۶۵%، ۷۱%، ۶۹%، ۷۳% و ۸۴% و مطابقت وضعیت بهداشتی با چک لیست نهایی در این نانواییها به ترتیب ۶۹%، ۷۵%، ۷۸%، ۵/۷۴% و ۵/۸۲% بود. نتیجه گیری : در نانواییهای سنگک آموزش بهداشت و بهداشت ابزار تجهیزات کمترین مطلوبیت، در نانواییهای بربری آموزش بهداشت و بهداشت مواد غذایی کمترین مطلوبیت، در نانواییهای تافتون آموزش بهداشت و بهداشت مواد غذایی کمترین مطلوبیت و در نانواییهای لواش رعایت بهداشت فردی، بهداشت مواد غذایی و همچنین آموزش بهداشت کمترین مطلوبیت داشتند، اما در نانواییهای فانتزی شرایط بهداشتی به صورت محسوسی بهتر از نانواییهای سنتی بود. نوع مقاله: پژوهشی کلمات کلیدی: بهداشت، چک لیست، کووید-۱۹، نانوایی، همه گیری
نویسندگان
ریحانه شاه محمدی
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ساوه، ساوه، ایران
طیبه رسوله وندی
گروه آموزشی مهندسی بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی تهران
حسین آذرپیرا
گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده علوم پزشکی ساوه، ساوه، ایران