ارتباط دعا و معنویت با سلامت جسمی و روحی- یک مطالعه مروری

امروزه محققین و دانشمندان در جستجوی یافتن شیوه تاثیرات درمانی متاثر از مذهب و معنویت، و پیدا کردن راه های علمی و عملی برای استفاده از این روش درمانی هستند. دعا و نیایش از مهم ترین اقدامات مذهبی معنوی است که هرچند تاریخچه هزاران ساله دارد، اما در دهه های اخیر تحقیقات کامل علمی در مورد آن آغاز شده است. در این مطالعه مروری سعی گردید تا با جستجو در منابعکتابخانه ای و مراجعه به بانک های اطلاعاتی داخلی و خارجی، ضمن استناد علمی به چگونگی تاثیر فعالیت های مذهبی به خصوص دعا و نیایش در روند سلامت جسمی و روانی، به گوشه ای از پژوهش های انجامشده در مورد تاثیر این فریضه عبادی بر روند بهبودی بیماران اشاره گردد. مطالعات مختلف اثرات مختلفی از نماز، دعا و مناجات مانند ارتقای سلامت عاطفی با دعا کردن، هدفمند شدنافراد در زندگی، مفهوم بخشیدن به زندگی، پیشرفت روح و سلامت روان بیان نموده اند. از آن جایی که رویکرد زندگی بیماران به خصوص در کشورهای مسلمان و به ویژه در کشور ما، ایران بر پایه معنویت بنا شده است، لازم است که دست اندرکاران تیم سلامت، از نقش مراقبت های مذهبی در ایجاد حس آرامش و تسریع فرآیند بهبودی بیماران آگاه باشند.