اثربخشی روانشناسی مثبت نگر و سبک زندگی اسلامی با نقش میانجی دین و معنویت بر بهزیستی روانشناختی خانواده

خانه نخستین مکان در مسیر زندگی اجتماعی افراد است و باید به گونه ای باشد که روح آرامش و تعادل را در اعضای خود ایجاد کند. وجود محیطی گرم، با روح و بالنده در خانواده تکیه گاه مطمئنی برای اعضای خود است و سلامت روحی و روانی افراد را تضمین می کند و دستیابی به جامعه سالم در گرو سلامت خانواده و خانواده سالم در گرو برخورداری افراد آن از سلامت روانی وداشتن ارتباط مطلوب به یکدیگر است. توجه به خانواده و تلاش در جهت رفع مشکلات و معضلات این سازمان بنیادی می تواند نوید بخش جامعه ای ارزشمند و متعالی باشد. توانایی سازگاری با تغییر نیز نشان دهنده عملکرد سالم خانواده است. عملکرد خانواده مناسب می تواند به اعضای آن برای کنار آمدن با شرایط نامناسب و زندگی ناگوار و استرس کمک کننده باشد. نتایج پژوهش ها موید این است که، انتخاب مداخلات روانشناسی مثبت گرا و سبک زندگی اسلامی به ویژه در افراد در معرض خطر بیماریها با هدف نزدیک تر کردن رفتارهای آنها به معیارهای متناسب با سبک زندگی اسلامی در زمینه معنویت و رفتارهای سلامت اسلامی و رفتارهای سلامت عمومی و دینی به منظور پیشگیری از بیماری ها نقش مهمی در ارتقاء سلامت جسمی و بهزیستی روانشناختی و معنوی خانواده دارد. این پژوهش با هدف تبیین تاثیر بکارگیری روانشناسی مثبت گرا و سبک زندگی اسلامی به بررسی نقش دین و معنویت در بهزیستی روانشناختی خانواده پرداخته است.