بررسی تاثیر آموزه های دینی در سلامت سبک زندگی (با محوریت تربیت کودک)

مجموعه رفتارها و الگوهای کنشی فردی و گروهی که معطوف به ابعاد هنجاری و معنایی زندگی اجتماعی باشد عمدتا تعریف سبک زندگی می دانند و طبعا سلامت این مجموعه رفتاری، همیشه مورد توجه جوامع بشری مترقی و متمدن بوده است. با توجه به ویژگی انتخابگری که در سبک زندگی وجود دارد، میتوان هر مجموعه منسجمی از الگوهای رفتاری برآمده از آموزه های دینی راکه در چارچوب معین شده از طرف دین قرار داشته باشد یک سبک زندگی دینی به شمار می آورد. برای تعریف، ترسیم و ترویج سبک زندگی دینی لازم است که با تکیه بر منابع معرفتی اسلام به بازخوانی فرهنگ دینی خود پرداخته و به جایگاه مقدمه تربیت کودک در فرآیند شکل گیری مجموعه رفتار و در واقع سبک زندگی اسلامی توجه ویژه داشته باشیم برای نیل به مقصود سلامتسبک زندگی باید با نگاهی آینده نگر و با تمام توان خود وارد میدان شد و با تمرکز بر بحث تربیت کودک و پردازش دقیق و بیش از پیش از سوی اندیشمندان و دانش آموختگان و صاحب نظران باید این موضوع پیگری نمود و نیز باید با مطالبه گری از نهادهای مرتبط تاثیر و تاثر این مولفه مهم هستند موضوع را تا رسیدن به هدف دنبال کرد چرا که بی شک سبک زندگی به عنوان مهم ترینلازم در روند تحقق تمدن نوین اسلامی از جایگاه بی بدیلی پیش روندگی و پیش برندگی برخوردار است