نقش سبک های دلبستگی در پیش بینی رضایت از زندگی دانشجویان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش سبک های دلبستگی در پیش بینی رضایت از زندگی دانشجویان بود. روش پژوهش حاضر توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه ی دانشجویان ورودی ۹۹ موسسه آموزش عالی اقبال لاهوری بود که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند در دسترس تعداد ۲۵۰ دانشجو انتخاب شد. برای جمع بندی داده ها از پرسشنامه سبک های دلبستگی هازن و شیور و رضایت زندگی داینر استفاده شد. به منظور تحلیل داده ها از روش های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتیجه همبستگی پیرسون نشان داد که بین سبک های دلبستگی با رضایت از زندگی رابطه معناداری وجود دارد. علاوه بر آن نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که مولفه های سبک های دلبستگی ایمن و دوسوگرا به ترتیب ۸۹ و ۹۱ درصد از واریانس رضایت از زندگی را تبیین نمودند. با توجه به یافته های پژوهش به نظر می رسد که سبک های دلبستگی نقش تعیین کننده در پیش بینی رضایت از زندگی دانشجویان دارند. در این راستا یکی از متغیر هایی که می تواند در رضایت از زندگی افراد نقش تعیین کننده داشته باشد، سبک های دلبستگی است.