ارزیابی کیفی تناسب اراضی فارس با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی، سنجش از دور و زمین آمار

هدف از این تحقیق ادغام روشهای زمین آمار، سنجشاز دور و سامانه اطلاعات جغرافیایی جهت بهینهسازی ارزیابی کیفی تناسب اراضی در دشتارسنجان میباشد. داده های اولیه از نمونه برداریهای نسبتاً متراکم به تعداد 65 نقطه در سه عمق 0-30 ، 30-60 ، 60-90 سانتیمتر و دادههای ثانویه از دادههای رقومی سنجنده LISS-IIIماهواره IRS-P6 جمعآوری شدند. جهت پیبردن به وابستگی مکانی پارامترهای موثر در ارزیابی تناسب اراضی و تخمین نقاطی که نمونهبرداری صورت نگرفته است، از روشهای کریجینگمعمولی وSKVLM استفاده شد. نتایج آنالیز مکانی نشان داد که بهترین روشبرای تخمین قابلیت هدایت الکتریکی و pH در افق 0-30 سانتی متر از روش SKVLM بدست آمد که، از باند 1 سنجندهLISS-III به عنوان متغییر کمکی استفاده مینمود. درحالیکه درونیابی سایر پارامترها در سه عمق ذکرشده، از دقت قابل قبولی با روشکریجینگمعمولی برخوردار بودند. روشپیشنهاد شده این تحقیق در ارزیابی کیفی تناسب اراضی آن است که بهجای انجام روشریشه دوم در تناسب اراضی که بر روی چند پروفیل شاهد و تعمیم آن به کل منطقه انجام میشد، از داده های تخمینگرهای ذکر شده که در فواصل150×150 متر بدست آمدهاند، استفاده گردد. این روشقادر است بهآسانی و با دقت بالا، فاکتورهای محدود کننده و مساحتهای کلاسهای مختلف تناسب کیفی اراضی را حتی در واحدهای یکسان خاک محاسبه، و در اختیار کارشناسان قرار دهد