تعیین عوامل زیست محیطی در مکانیابی شهرهای جدید در ایرا ن

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 306

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

EBUCONF11_058

تاریخ نمایه سازی: 9 مرداد 1400

چکیده مقاله:

ایجاد شهرهای جدید به منظور پاسخگویی به نیازهایی مانند جذب سرریز جمعیتی، تامین مسکن و بسیاری از عوامل دیگر صورتمی گیرد، اما به خاستگاه آنها در فرآیند توسعه پایدار از دیدگاه برنامه ریزی و طرح ریزی محیطی توجهی نمی شود. شهر جدیدهشتگرد (در غرب استان تهران) با هدف اسکان پانصد هزار نفر جمعیت تا سال ۱۳۹۰، بعنوان بزرگترین شهر جدید کشور انتخابشده است. در این نوشتار، برای شناسایی و مطابقت شهر هشتگرد بعنوان مطالعه موردی، با معیارهای روش مک هارگ بر اساسمدل اکولوژیکی توسعه شهری، روستایی و صنعتی انجام گرفته است. به علاوه، این شهر با معیارهای پیشنهادی که در تحقیقارائه شده مقایسه شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که در روش مک هارگ پارامتر های محیط زیستی شهر جدیدهشتگرد، به عنوان مناسب ترین گزینه ها در انتخاب اراضی مورد نظر واقع شده است. مقایسه پارامترها با مدل اکو لوژیکی توسعهشهری، روستایی و صنعتی و معیارهای پیشنهادی در این تحقیق مشخص می نماید که، عواملی مانند شیب، جهت جغرافیایی،سنگ مادر، عمق و ساختمان خاک و پوشش گیاهی د ر طبقه یک مک هارگ (طبقه مناسب) قرار می گیرند و دیگر عوامل، درطبقه دو مگ هارگ (طبقه تقریبا مناسب قرار داشته و هیچ یک از پارامترها در طبقه نامناسب قرار ندارند. بنابراین، مکان یابیشهر جدید هشتگرد از نقطه نظر پارامترهای محیط زیستی، مطابق با استاندارد مک هارگ بوده و از موقعیت مناسبی برخورداراست. از طرفی با توجه به معیارها پیشنهادی در این تحقیق، برخی از پارامتر ها مانند لرزه خیزی و آلودگی هوا هر چند ازموقعیت مناسبی بر خوردار نیستند ولی می توان با در صورت اجرای آن، چنین مشکلاتی را کاهش داد. با توجه به نتایج اینتحقیق، ضرورت توجه به عوامل و معیارهای اقتصادی - اجتماعی و فرهنگی مانند رشد جمعیت، توان اقتصادی منطقه، دسترسیبه زیر ساخت ها مانند شبکه راههای ارتباطی، خطوط لوله انتقال گاز و عوامل تاثیر گذار محیط زیستی نظیر آلاینده های هوا،آب ، خاک ، صدا و مواد زاید جامد در مکان یابی شهرهای جدید از اهمیت خاصی برخوردارند.

نویسندگان

مرتضی رمضانی

دانشجوی دکتری برنامه ریزی شهری،شهرداری بجنورد

سیدمهدی کریمی راد

کارشناسی ارشد معماری و شهرسازی، شهرداری بجنورد