شناسایی و اولویت بندی ریسک های موثر در شکست پروژه های ساختمانی با استفاده از تکنیک AHP

طرح های عمرانی، بخش عظیمی از اعتبارات و منابع مالی یک کشور را به خود اختصاص می دهند. صنعت ساخت و ساز یک نوع تجارت رقابتی همراه با ریسک زیاد به حساب می آید که با مشکلات بسیاری همچون همکاری ضعیف، عدم اعتماد و ارتباط غیر موثر که منجر به روابط ناسازگار بین طرفین می شود، مواجه می باشد. بنابراین شناسایی و تحلیل عوامل شکست در این پروژه ها از اولویت های اول موجود دراین صنعت به شمار می رود. عوامل بحرانی شکست، عواملی هستند که یک مدیر پروژه باید آنها را شناسایی و کنترل کند. شناخت این عوامل موجب موفقیت پروژه شده و عدم تامین آنها احتمال شکست پروژه را افزایش می دهد. در نتیجه باعث صرف هزینه و زمان، مقاومت سازمان به تغییرات بعدی و انگیزه مدیران و کارکنان کاهش می یابد. در این مقاله ابتدا به شناسایی و معرفی عوامل ایجاد خطر در حوزه کاری کارفرما، پیمانکار، مشاور در شهر مشهد پرداخته می شود. سپس با استفاده از پژوهش های میدانی، مصاحبه حضوری، استفاده از تجربیات گذشتگان و پرسشنامه به تحلیل اسناد و مدارک با استفاده از تکنیک AHP می پردازد، نتایج بدست آمده شامل ۱۴ معیار اصلی ریسک به منظور الویت بندی ریسک های منجر به شکست پروژه هیا منطقه ثامن مشهد شناسایی شده اند که هرکدام به زیرمعیارهایی جهت پایش در هر معیار اصلی تقسیم شده اند. براساس نتایج نهایی مهمترین عوامل، ریسک های اقتصادی و سیاسی است که با اتخاذ تصمیم اصولی مدیران در پروژه های ساخت و ساز می توان تا حد امکان از این مشکلات دوری کرد. منظوراز شکست در پروژه به منزله تخریب سازه نبوده و به واکاوی امور مدیریت قرار داد، مطالعات فنی و زیرساختی، سیاسی و مناقصه می باشد.