پایش خشکسالی هیدرولوژیکی با استفاده از شاخص SDI در حوزه آبخیز رودخانه پلاسجان استان اصفهان

خشکسالی یک پدیده تکرارپذیر طبیعی میباشد که نتیجه کمبود آب است. شناخت فراوانی وقوع خشکسالی های با شدتها و تداوم های مختلف و پیش بینی به موقع آنها جهت اعلام هشدار یکی از نیازهای اساسی پروژه های منابع آب میباشد. از این رو لازم است پارامترهای مختلف خشکسالی از قبیل شدت، تداوم و بزرگی خشکسالی در هر منطقه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و احتمال وقوع خشکسالی در آینده تعیین شود تا بر اساس آن بتوان ریسک عدم تامین آب را در برنامه ریزی ها مدنظر قرار داد. هدف از انجام این پژوهش، پایش خشکسالی هیدرولوژیکی با استفاده از شاخص SDI در حوزه آبخیز رودخانه پلاسجان استان اصفهان است. در این پژوهش از داده های دبی ماهانه ایستگاه هیدرومتری اسکندری با طول دوره ی آماری۴۸ ساله -۱۳۹۸) (۱۳۵۱ استفاده گردید. ابزار محاسبه ی شاخص SDI در این پژوهش، نرم افزار DrinC است. نتایج پایش خشکسالی نشان داد که در حوزه آبخیز رودخانه پلاسجان ۱۷ سال خشکسالی رخ نداده است. همچنین در این حوزه به مدت ۱۴ سال خشکسالی ملایم رخ داده است. خشکسالی متوسط نیز به مدت ۵ سال بر این حوزه حاکم بوده است. در سال ۱۳۷۹ -۸۰ نیز در این حوزه خشکسالی شدیدی رخ داده است. در سالهای ۱۳۸۰-۸۱ و ۱۳۸۱-۸۲ نیز وضعیت خشکسالی این حوزه در طبقه خیلی شدید قرار داشته است. بنابراین حوزه آبخیز رودخانه پلاسجان در ۴۸ سال مورد مطالعه حدود ۳۱ سال، خشکسالی را با شدت های مختلف تجربه کرده است. نتایج این پژوهش برای آگاهی مدیران منابع آب در مورد خشکسالی هیدرولوژیکی و تدابیر لازم برای مقابله با آن کاربرد دارد.