تاثیر اسید سالیسیلیک و تنش خشکی بر رنگیزه های فتوسنتزی و برخی صفات مورفولوژیک ژنوتیپ های عدس

به منظور بررسی تاثیر اسید سالیسیلیک و تنش خشکی بر رنگیزه های فتوسنتزی و برخی صفات مورفولوژیک ژنوتیپ های عدس، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با سه تکرار در سال ۹۸-۹۹ در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل ۱۲ ژنوتیپ عدس به عنوان فاکتور اول و محلولپاشی اسید سالسیلیک (محلول پاشی و عدم محلول پاشی) به عنوان فاکتور دوم بودند که محلول پاشی اسید سالیسیلیک در شرایط ۳۰ درصد ظرفیت زراعی انجام شد. نتایج نشان داد که بیشترین ارتفاع بوته، طول ریشه و وزن تر به ترتیب در ژنوتیپهای ۱، ۴ و ۵ و کمترین مقدار این صفات در ژنوتیپ های ۸، ۲ و ۱۱ مشاهده شد. همچنین بیشترین محتوای کاروتنوئید در ژنوتیپ های ۱۲ و ۲ بهترتیب تحت شرایط عدم محلول پاشی و محلولپاشی سالیسیلیک اسید در سه و شش روز پس از گلدهی و کمترین مقدار این صفت در ژنوتیپ های ۱۰ و ۷ بهترتیب تحت شرایط عدم محلول پاشی و محلول پاشی سالیسیلیک اسید در سه و شش روز پس از گلدهی به دست آمد. بیشترین محتوای کلروفیل a نیز در ژنوتیپهای ۱۲ و ۲ تحت شرایط عدم محلولپاشی در سه و شش روز پس از گلدهی و کمترین محتوای این صفت در ژنوتیپ های ۱ و ۱۰ در شرایط عدم محلول پاشی به دست آمد. بیشترین و کمترین محتوای کلروفیل b بهترتیب ژنوتیپ ۲ و ۷ تحت شرایط محلولپاشی سلیسیلیک اسید در سه و شش روز پس از گلدهی مشاهده شد.