خشک منظری، راهکار استفاده خردمندانه از آب در مواقع خشکسالی و مناطق خشک برای منظرسازی

فضای سبز به عنوان جزء ضروری و لاینفک پیکره شهرها در دگرگونی چهره و منظر آنها نقشی اساسی دارد که کمبود آن میتواند اختلالات جدی در حیات شهرها به وجود آورد. در کشورهایی همچون ایران اقلیم حاکم باعث ایجاد محدودیت هایی در مصرف آن شده است. بر این اساس باید اقداماتی برای داشتن فضای سبز همراه با کاهش مصرف آب انجام داد. ازاینرو ضروری است که طراحی منظر در ایران با توجه به شرایط، محدودیتها و تاثیرات محیطی آتی انجام شود. در واکنش به محدودیتهای آبی و نیاز انکارناپذیر به محیطهای زیباسازی شهری رویکردی تحت عنوان خشک منظری بیان میشود. خشک منظری سبکی از ایجاد فضاهای سبز با کاربرد عناصر کم مصرف آبی و الگو گرفتن از سیمای طبیعت مناطق خشک و نیمه خشک در طراحی منظر است. این رویکرد اصرار به ساخت هوشمندانه فضاهای زیبایی شناختی بدون نیاز به آب و همچنین محیطهای طبیعی و فضاهای سبز با استفاده از گیاهان بومی محلی دارد که باعث جلوگیری از هدر رفت آب از طریق تبخیر و حتی رواناب میشود.