کمی سازی آمیختگی درختان براساس شاخص مینگلینگ در پارک جنگلی صائب تبریزی

در طی سالهای اخیر، جنگلداری نوین با هدف پایداری اکولوژیکی توسعه یافته و در حال حاضر نیز به سرعت در حال تکامل است. در همین راستا توصیف کمی ساختار جنگل و تغییرات آن در اقالیم متفاوت، به عنوان یکی از مناسب ترین ابزارهای کاری در مدیریت نوین جنگل به شمار می آید. این مطالعه به منظور تحلیل شاخص مینگلینگ در پارک جنگلی صائب تبریزی در شهر تبریز انجام گردید. برای این منظور، سه قطعه نمونه یک هکتاری انتخاب و مشخصه های ساختاری توده (نوع گونه، قطر برابر سینه، ارتفاع درخت، ارتفاع و قطر تاج درختان) براساس برداشت کامل همه پایه های درختی و روش فاصله ای (مبتنی بر نزدیکترین همسایه) اندازه گیری شد. برای بررسی آمیختگی گونه ها از شاخص مینگلینگ بهره گرفته شد. نتایج نشان داد که آمیختگی درختان متوسط است که با توجه به دست کاشت بودن توده، تا حدودی قابل قبول است، با این حال نیاز است که با افزایش تنوع درختان، مقادیر این شاخص را افزایش داد. نتایج این پژوهش میتواند به مدیران جنگل درباره انتخاب گونه های مناسب برای افزایش اختلاط گونهای در پروژه های جنگل کاری و مدیریت پارکهای دست کاشت اطلاعات ارزنده ای را ارائه دهد.