مشروعیت مداخله در امور داخلی دولت ها با رویکردی بر اقدامات آمریکا در خاورمیانه

تلاش قدرت های بین المللی برای ایجاد تغییرات راهبردی در خاورمیانه، با شکست طرح خاورمیانه ی بزرگمتوقف نشد، این رویکرد راهبردی در قالب مهار یا مدیریت انقلاب های عربی یا تغییر رژیم عریان با عملیاتنظامی به شکل جدیدی از مداخله گرایی دامن زده است. رویکرد مداخله گرای جدید، سعی می کند با طرحدعاوی حقوق بشری، ادعای حمایت از غیر نظامیان و مردم در برابر دولت های قانونی خود، اپوزیسیون سازیو حمایت از نیروهای گریز از مرکز، اهداف استراتژیک خود را تعقیب نمایند. در این میان، ایده ی مداخله یبشردوستانه و «مسئولیت حمایت»، از جمله نظریاتی هستند که مستمسک مداخله در کشورها شده اند. تحولات در خاورمیانه به شکلی قابل فهم، سبب شده که بسیاری از آمریکایی ها در مورد ارزش مداخله کشورشان درمنطقه دچار تردیدهایی شوند. کارنامه ۵۵ سال گذشته و به ویژه پیامدهای جنگ عراق موید این تردیدهااست.اما رخدادها و روندهای اخیر در خاورمیانه، از برآمدن گروه موسوم به دولت اسلامی گرفته تا بحرانپناهندگانی که به سمت مرزهای اروپا سرازیر شده اند، نشان می دهند که آمریکا منافع مهمی در تحولات منطقهدارد. با توجه به عواملی که از ناحیه خاورمیانه امنیت داخلی آمریکا را تهدید می کنند و نیز خطر تداوم مناقشاتدر این منطقه برای ثبات جهانی، ایالات متحده آمریکا باید در جهت اتخاذ یک رویکرد درازمدت در قبال اینمنطقه که بتواند منافع و ارزش های مورد نظر این کشور را به پیش ببرد با شرکای منطقهای خود از نزدیکهمکاری کند.