بررسی معماری سبز به عنوان رویکردی از توسعه ی پایدار جهت مقابله با چالش های زیست محیطی در طراحی ساختمان ها

فناوری امروز ساخت و ساز بشر به گونه ایست که بیشترین استفاده از منابع کره زمین صورت می گیرد و بیشترین ضایعات و آلودگیبه محیط زیست بازگردانده می شود. به دنبال بحران های زیست محیطی، گروه ها و سازمان های مختلفی، مطالبی تحت عنوانپایداری و توسعه ی پایدار را مطرح کردند که معماری سبز نیز بخشی از این رویکرد است. به ندرت اصولی برای این رویکرد عنوانشد تا ساختمان هایی تحت عنوان ساختمان سبز طبق این اصول طراحی شوند. هدف از این پژوهش این است که طراحان ومعماران با شناخت و به کارگیری این اصول، ساختمان ها را به سمت طراحی سبز سوق دهند و آسیب ها و بحران های زیستمحیطی به حداقل ممکن برسد. با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی، مطالعات اسنادی، کتابخانه ای و مراجع معتبر به تحلیل و تفسیر مطالب پرداخته شده است. و این نتیجه حاصل شد که یک ساختمان در صورتی سبز است که همه یا بخشی از ویژگی هاییک ساختمان سبز را داشته باشد تا بتواند باعث کاهش بحران های زیست محیطی و در نتیجه کاهش ضایعات و آلودگی هایناشی از ساخت و ساز باشد.