تاثیر نانو زایکوترم بر روی مخلوط های آسفالتی گرم (مطالعه موردی بزرگراه سراب- بستان آباد(

امروزه صنایع مرتبط با ساخت، نگهداری و بهسازی زیرساخت های حمل و نقل (راه ها، معابر، فرودگاه ها) با انتشار گازهایگلخانه ای که از مهمترین عوامل تخریب اکوسیستم ها و منابع طبیعی به شمار می رود، یکی از منابع اصلی آلودگی محیطزیست است. تولید مخلوط های آسفالتی پاک، نیازمند پایین آوردن دمای این مخلوط ها، بدون کاهش در سطوح عملکردمکانیکی آنها است. با کمتر شدن دمای آسفالت مقدار تنش کششی در آن بیشتر می شود. در صورتیکه مقدار تنش کششیدر آسفالت بیشتر از مقاومت کششی آن باشد، آسفالت روسازی ترک میخورد. استفاده از مواد نانو تکنولوژی در صنعتراه سازی در تولید مخلوط آسفالت علاوهبر بهبود عملکرد و کیفیت آسفالت موجب حفظ منابع طبیعی و کاهش آلودگی زیستمحیطی می شود. سلامت روسازی جادهها از جمله عواملی است که در ایمنی و راحتی رانندگان بسیار موثر است. از اینروارزیابی عملکرد آسفالت برای کنترل خرابی های رایج آن مانند حساسیت دما و رطوبتی، امری ضروری است. در بین اجزایمخلوط آسفالتی اگر چه مقدار قیر موجود در آسفالت ناچیز است، اما نقش بسیار تاثیرگذاری در عملکرد مخلوط آسفالتی ایفامی کند. یکی از روش های ارتقاء عملکرد مخلوط های آسفالتی استفاده از افزودنی ها، جهت اصلاح خواص قیر و نهایتا مخلوطآسفالتی است. هدف از انجام این پژوهش ارزیابی و مقایسه اثر نانو ماده زایکوترم به عنوان افزودنی نوین، در بهبود عملکردمخلوط های آسفالتی اصلاح شده در برابر پدیده خرابی عواملی چون دما و رطوبت است تا انتخاب افزودنی ضد عریان شدگی بهشایستگی و راحت تر انجام پذیرد.