بررسی میزان آلودگی صوتی منطقه 4 (فصل بهار)شهر اهواز و ارائه راهکارهای مدیریتی جهت کنترل و کاهش آن

آلودگی صوتی از جمله پیامدهای زیانبار صنعتی شدن جوامع است که سلامت روانی و آرامش روحی ساکنان شهرهای بزرگ را به هم زده و به نوعی ریشه بسیاری از تنشهای اجتماعی است.این پژوهش با هدف بررسی وضعیت آلودگی صوتی در منطقه 4 شهرداری شهر اهواز انجام گرفته است . در این پژوهش 40 ایستگاه به منظور بررسی وضعیت آلودگی صوتی در منطقه مورد مطلالعه انتخاب گردید . وتعیین ایستگاهها مطابق استانداردEPA واستاندارد1/2/3-1996 انجام گرفت ، اندازه گیری ها در فصل بهار1389 و به صورت روزانه ( 7 صبح تا 10 شب) به مدت یک هفته صورت پذیرفت. تراز معادل صوت، تراز فشار صوت، حداکثر تراز صوت و حداقل تراز صوت درتمامیایستگاهها اندازه گیری شدند. داده های حاصل از اندازه گیری ایستگاهها توسط نرم افزار آماریSPSS مورد بررسی قرار گرفت و میانگین تراز معادل صوت بدست آمده از ایستگاههای اندازه گیری با مقادیر استاندارد صدای ایران مقایسه شدند،که در بیشتر ایستگاهها این مقادیر بیش از حدود استاندارد کشور بود. به کمک نرم افزار ARC GIS نقشه تراز صوتی منطق 4 بر اساس پارامتر Leq بدست آمد.سپس با توجه نتایج حاصل از اندازه گیری و مقایسه آن با مقادیراستاندارد و نیز با توجه به امکانات و شرایط موجود، نسبت به ارائه راهکارهای مناسب اقدام شد.