بهبود پارامترهای مکانیکی بتن خودتراکم با استفاده از الیاف مسی و پلاستیکی

در این پژوهش به بررسی تاثیر الیاف مسی و پلاستیکی به همراه پودر سنگ و همچنین تغییر در سایز سنگدانه های درشت  بر خصوصیات بتن تازه و پارامترهای مکانیکی یتن خودتراکم پرداخته شده است. بدین منظور الیاف مسی با طول ۳۰ میلی متر و به میزان ۱ درصد و الیاف پلاستیکی به میزان ۴/۰ در صد به بتن طرح شاهد اضافه گردید و پس از آزمایشات بتن تازه از قبیل جریان اسلامپ، قیف V شکل، جعبه  L شکل و جعبه U شکل و همچنین آزماش های بتن سخت شده شامل: اندازه گیری چگالی، مقاومت فشاری، مقاومت کششی و مدول الاستیسیته انجام گرفت. نتایج نشان می دهد با افزودن الیاف مسی و پلاستیکی به بتن شاهد، جریان اسلامپ ۱۷ درصد  کاهش یافته و همچنین زمان خروج کامل بتن از قیف V شکل ، حدود ۳۰ درصد به تاخیر افتاده است. همچنین وجود الیاف مسی به مقدار ۱ درصد و الیاف پلاستیکی به مقدار ۴/۰ درصد، باعث یهیود مقاومت فشاری در حدود ۶۴ درصد و از طرفی باعث بهبود مقاومت کششی در حدود ۵۰ درصد شده است. در تحقیقات گذشته اثبات شده است که با بکار بردن الیاف فولادی در بتن خودتراکم، با افزایش عمر نمونه باعث افت مقاومت فشاری که دلیل آن را زنگ زدگی الیاف فولادی ذکر گردیده است، در این پژوهش با توجه به حضور الیاف مسی در بتن خودتراکم هیچ گونه زنگ زدگی و افت مقاومت دیده نشده است و باعث بهبود دوام بتن گردید. با افزودن الیاف به بتن خودتراکم باعث افزایش ظرفیت باربری بتن خودتراکم شده است. با بکار بردن الیاف مسی و پلاستیکی و همچنین پودر سنگ در بتن خودتراکم باعث بهبود مقاومت کششی در حدود ۲۸ درصد شده است.