رویه قضایی مرجع حل اختلاف سازمان تجارت جهانی در خصوص تجارت فیلم با تکیه بر دعوای میان آمریکا و چین

با توسعه تکنولوژی و به خصوص فناوری ارتباطات، تجارت کالاها و خدمات مبتنی بر مالکیت فکری، از جمله تجارت فیلم اهمیت بسزایی پیدا کرده است. این قسمت کالاها و خدمات، علاوه بر اهمیت مالی کالاها و خدمات عادی، دارای اهمیت مضاعف فرهنگی نیز هستند. به علاوه اینکه، شاید نتوان در تمام موارد قواعد پایه ای تجارت که اصولا برای تجارت کالاها و خدمات عادی و سنتیوضع شده اند را کاملا به آنان تسری داد. از این رو، بررسی رویه قضایی در خصوص آنها، می تواند به خوبی مسائل اختلافی و همچنین اعمال قواعد تجاری بر آن ها را در عمل به ما نشان دهد. بدین منظور، تجارت فیلم به عنوان مصداق بارز خدمات فرهنگی که به نحو عمده تجارت می شوند در نظر گرفته شد و رویه قضایی مربوط به آن در مرجع حل اختلاف سازمان تجارت جهانی کهمهمترین نهاد عهده دار تجارت در سطح بین المللی است بررسی شد. در خصوص تجارت فیلم، تا کنون سه دعوا در این مرجع مطرح شده که دو دعوای اول منجر به توافق بین طرفین و دعوای آخر، که میان چین و آمریکا بود منجر به رای شد که در این نوشتار به تفصیل بررسی می شود. در این دعوا، آمریکا علیه چین به دلیل تخطی از تعهدات تجاری در خصوص مسائل مختلفی از جملهتجارت آزاد فیلم طرح دعوا نمود و چین نیز در مقام دفاع از جمله به اثر فرهنگی فیلم و حفاظت از اخلاق اجتماعی استناد نمود که مورد قبول مرجع رسیدگی بدوی و حل اختلاف واقع نشد و نهایتا بر علیه چین رای صادر شد.