مروری بر توسعه آلیاژهای انتروپی بالا در فرایندهای لحیم کاری پیشرفته

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 472

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MCONF04_084

تاریخ نمایه سازی: 13 مرداد 1400

چکیده مقاله:

الیاژهای انتروپی بالا به عنوان الیاژهای محلول جامد شامل حداقل چهار عنصر اصلی با نسبت اتمی مساوی هستند که معمولا دراین آلیاژهای عناصر تشکیل دهنده بین ۵ تا ۳۵ درصد اتمی الیاژ را به خود اختصاص می دهند. معمولا نوع ریز ساختار و خواص الیاژهای انتروپی بالا به نوع ومیزان عناصر تشکیل دهند بستگی دارد به گونه ای که در صورت انتخاب دقیق عناصر تشکیل دهنده حصول خواص مکانیکی و فیزیکی عالی و نسبت مشخصی از محلول های جامد BCC,FCC قابل پیش بینی است. ضمن پیشرفت آلیاژهای انتروپی بالا و پژوهش بر روی کاربردهای برای الیاژهای نوین،لازم است تمرکز بر کاربردهایی باشد که در آن ها آلیاژهای فعلی نیز از ترکیبات گوناگون استفاده می کنند. یکی از زمینه هایی که در آن آلیاژهای با ترکیبات پیچیده در حال حاضر یافت می شوند، در فلزات پرکننده مورد استفاده برای لحیم کاری (سخت و نرم) است. در لحیم کاری نرم ۴۵۰⁰C و لحیم کاری سخت ۴۵۰⁰C ، الیاژ های فلزپرکننده بالاتر از دمای ذوب خود دما داده می شوند و برای تشکیل یک پیوند فلزی بین دو تکه استفاده می شوند. که لازم است ذوب نشده و تا حد زیادی بدون تغییر در طول فرآیند باقی بمانند. این روش های اتصال به طور گسترده در کاربردهای از الکترونیک تا هوا فضا و انرژی مورد استفاده قرار می گیرند. به منظور سازگاری با طیف گسترده ای از مواد پایه (از جمله قابلیت اتصال سرامیک به فلزات) و طیف وسیعی از دماهای فرایند، فلزات پرکننده بسیار متنوع هستند.در این مقاله ضمن توجه به اهمیت ایجاد اتصال های همجنس یاغیر همجنس با هدف مروری بر پیشرفت های اخیر در فلزات پرکننده آلیاژهای انتروپی بالا گردآوری شده است و در پایان استدلال می شود که این آلیاژها برای غلبه بر چالش های فعلی که برای روش های اتصال مبتنی بر فلز پرکننده که نیازمند محلول جامد هستند، از قابلیت بسیار بالای مطالعه و پژوهش برخوردارند.

نویسندگان

الهه منصوری

دانشجوی دکتری تخصصی مهندسی وعلم مواد دانشگاه خواجه نصیرالدین وطی دانشکده مهندسی وعلم مواد تهران

حمید خرسند

دکتری مهندسی و علم مواد دانشیار دانشگاه خواجه نصیرالدین وطی دانشکده مهندسی وعلم مواد تهران