تدوین اصول طراحی فضاهای عمومی شهری در راستای مناسب سازی برای معلولین جسمی- حرکتی (مطالعه موردی : محدوده بلوار قائم شهر سمنان)

دستیابی به رشد و ترقی یک جامعه مستلزم ایجاد فرصتهای برابر و زمینه ای و نیز چگونگی به کارگیری استعدادها و توانایی های موجود در آن می باشد. یکی از این فرصت ها امکان حضور و تحرک معلولان همانند دیگر افراد در جامعه میباشد؛ بی تردید افراد معلول بخشی از اعضای هر جامعه را تشکیل داده که براساس تساوی حقوق شهروندی همچون سایرین نیازمند حضور در فضاهای عمومی شهری و برقراری تعاملات اجتماعی می باشند. امروزه یکی از مهم ترین مشکلات فضاهای عمومی شهری نابسامان بودن آن ها در ارتباط با اشخاص دارای معلولیت می باشد؛ طراحی های نامناسب و غیر اصولی این فضاها و عدم انطباق آن ها با نیازهای افراد جامعه به ویژه معلولین (جسمی حرکتی) سبب گردیده تا ساختار کنونی فضای عمومی شهر معلول باشد و نتواند به خواسته های این افراد به نحو مناسبی پاسخ دهد که این وضعیت نامطلوب نیازمند بررسی و ارائه اصول و معیارهای فضاهای شهری بدون مانع به منظور ارزیابی وضع موجود و تشخیص فضاهای شهری نامناسب جهت طراحی و مناسب سازی این فضاها می باشد؛ لذا در پژوهش حاضر سعی بر آن شده است تا با توجه به اهمیت موضوع به ارائه اصول و معیارهای طراحی و مناسب سازی فضاهای شهری جهت رفع مشکلات، ارتقاء کیفیت فضا، افزایش حضور و قابلیت دسترسی معلولین به این فضاها در یکی از مهم ترین و پر رفت و آمد ترین بلوار شهر سمنان (محدوده بلوار قائم به عنوان یک فضای عمومی شهری قابل مطالعه) که هدف این تحقیق می باشد، پرداخته شود. بر این اساس در این پژوهش با بهره گیری از مطالعات کتابخانه ای و اسنادی، بررسی های میدانی و تجزیه و تحلیل اطلاعات، در راستای اهداف مطروحه گام برداشته و به بررسی موضوع پرداخته شده است. تدوین و ارائه اصول و معیارهای طراحی فضاهای شهری بدون مانع براساس بررسی یافته های منتج از مطالعات نظری و عملی که به عنوان راهنمای طراحی، بیانگر مسیر و جهت صحیح برای طراحی و مناسب سازی هر فضای شهری می باشد، از اهم نتایج پژوهش حاضر است.